การรู้แจ้งของมนุษย์
เปรียบได้กับภาพสะท้อน
ของดวงจันทร์บนผิวน้ำ
ดวงจันทร์นั้นไม่เปียก
และผิวน้ำก็ไม่แยกจากกัน
แม้ดวงจันทร์จะทอแสง
คลุมพื้นที่กว้างใหญ่ไพศาล
แต่ดวงจันทร์ก็ยังคงแน่นิ่ง
อยู่ในห้วงน้ำอันน้อยนิด
ท้องฟ้านภากว้าง
มาสงบแน่นิ่ง
อยู่ในหยดน้ำค้าง
บนใบหญ้า
เพียงหยดเดียว
โดเง็น (ค.ศ. ๑๒๐๐-๑๒๕๓)
สุวินัย ภรณวลัย แปล
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น